Unang Halik, Unang Akap

Bagamat bata ako noon, 

may mga ilaw na naaninag, 

Ang katotohanang ako ay naisilang ay 

may hudyat na ako ay nakatakdang mabuhay. 

Maaring bunga man ng pagkakamali 

dala ng kapusukan, 

o maaring bunga ng pag-ibig 

na nakatakdang mamukadkad. 

Ang kanyang pagyakap ay parang biglaang pagdating ng

ginhawa katulad ng hanging amihan, 

ang kanyang mga haplos 

ng paghilom na dahan-dahang pinapaggaling ang sugat ng nakaraan. 

Sinasabi niyang ang hapdi ng sugat ay marahil marubdob, ngunit kalaunan ay lilisan. 

Ang mundo ay marahas, subalit may pag-ibig pa ring nananahan. 

Ang kanyang paghalik sa noo at pisngi, 

ay siyang pagtanggap sa aking kabuuan. 

Nagpapaalalang ang kanyang mga bakas 

ay mananatiling buhay na aalala na maari kong maikuwento sa iba. 

At magpahanggang ngayon, ay nakatatanggap pa rin ako 

ng mga halik at yakap mula sa kanya. 

Ang mga ito ay isang palatandaan:

Na hindi ako bunga ng anumang pagtataksil 

o pagkukulang, kundi isang biyaya at katuparan. 

Abellon | 13 Mayo 2024